Konrad ** ^lat

Nie chcę być rozwiązaniem na życie... Nie chcę być planem na przetrwanie... Nie chcę być opcją zapasową... Chcę tak naprawdę być sobą... Chcę czuć się potrzebny... Chcę dawać i tyle samo o*mywać... Niby to takie proste, ale ciężkie do utworzenia... Nadal wierzący, że to może się jeszcze zmienić... Jak najbardziej normalny, otwarty i na poziome. Kiedyś brunet, teraz srebrny. Jak większość po życiowych zakrętach i nie spełnionej nadziei lecz optymista. Z tą lekką nadzieją może uda mi się odnaleźć kobietę wartościową, uczuciową, szczerą i otwartą do zainicjowania rozmowy czy w późniejszych etapach spędzania wspólnego czasu. Pracuję, poświęcam wolny czas na opiekę swojemu najwierniejszemu czworonożnemu przyjacielowi z, którym mogę pójść na spacer, ale nie porozmawiam o rozterkach czy o tym jak mi minął dzień. Ale on nadal jest, gdy wszystko inne się zakończyło. Nie posiadam nałogów tytoniowych, wyskokowych także. Czas ten życiowy wózek pchać dalej z nadzieją, że wszystko się jakoś ułoży, ponieważ troszkę jeszcze go mam i mogę go poświęcić, także komuś innemu oraz odnaleźć spokój i ten realny swój kąt, który będę mógł pielęgnować oraz się o niego troszczyć. Pozdrawiam serdecznie Konrad